Een sleutelgat of kijkbuisoperatie wordt ook wel laparoscopie genoemd. Hierbij wordt in principe hetzelfde gedaan als bij een 'gewone' (open) operatie, dus het wegnemen van een ziek orgaan of het herstellen van een probleem, alleen zonder daarvoor een grote operatiewond/snede in de buik te hoeven maken. Hiertoe wordt om te beginnen de buik opgeblazen met koolzuurgas (CO2). Dit is een onschadelijk gas. De buik wordt ‘opgeblazen’ om ruimte te maken tussen de verschillende organen. (Zo is opereren op een veilige manier mogelijk.) Daarna wordt een aantal buisjes (5-6) in de buikwand geplaatst, die tussen de 5 en 12mm dik zijn. Een van de buisjes dient als kijkbuis waardoor heen de uroloog met een camera de buikinhoud op een beeldscherm ziet. De andere buisjes dienen als toegangspoorten voor de instrumenten (tangetjes, schaartjes, klemmetjes etc.) waarmee geopereerd kan worden. Omdat de operatie plaatsvindt via het beeldscherm wordt ook wel gesproken over een kijkbuisoperatie of laparoscopie. De operateur kan tijdens de ingreep, doordat de camera het beeld vergroot, beter alle details zien. De operatie kan hierdoor nauwkeuriger worden verricht met minder bloedverlies en weefselschade. Hierdoor zijn er tijdens de operatie minder narcosemiddelen nodig, ook al duurt de ingreep soms langer dan een open operatie. Daarnaast gaat in het algemeen het herstel na de operatie sneller en is daardoor het verblijf in het ziekenhuis korter. Ook is het cosmetisch resultaat beter bij een laparoscopische operatie. Er is immers geen grote operatiewond, maar slechts enkele kleine wondjes. Aan het einde van de procedure wordt het verwijderde orgaan in de buik in een zakje gedaan. Om het zakje (met inhoud) te kunnen verwijderen is het vaak nodig een van de operatiewondjes iets groter te maken. Aan het einde van de procedure wordt het operatiegebied nog een keer gecontroleerd op bloedingen, het koolzuurgas wordt verwijderd en de wondjes worden gesloten. Meestal wordt een wonddrain achtergelaten om wondvocht af te laten lopen. Kort na de ingreep kunt u, doordat het gebruikte CO2-gas het middenrif prikkelt, last krijgen van een pijnlijk gevoel in de schouders. Dit gaat spontaan binnen enkele dagen over.

Is een laparoscopische operatie altijd mogelijk?

Nee. Hoewel het zelden voorkomt, blijkt soms tijdens een laparoscopische operatie dat het technisch niet mogelijk is om deze veilig uit te voeren en dat er toch een ‘open’ operatie nodig is. Hiervoor kunnen verschillende redenen zijn. Het kan zijn dat de uroloog het orgaan waar het om gaat of belangrijke bloedvaten niet goed in beeld krijgt. Dit kan bijvoorbeeld komen door overgewicht, verklevingen door eerdere operaties of een afwijkende ligging van het orgaan of bloedvoorziening van het orgaan. Het belangrijkste is dat de operatie goed en veilig gebeurt, met zo weinig mogelijk risico’s.

Zijn er complicaties mogelijk na een laparoscopische operatie?

Bij elke ingreep, hoe klein ook, kunnen er problemen optreden. Na een laparoscopische operatie kunnen, net zoals na een ‘gewone’ operatie, complicaties optreden zoals een nabloeding of een wondinfectie.